Al 40 jaar ben ik werkzaam voor het Goois Natuurreservaat en ik woon hier al heel mijn leven, maar eigenlijk gaan mijn wortels nog veel verder terug in de tijd. Mijn voorouders zijn vluchtelingen uit België en vestigden zich in het Gooi zodat ze, dankzij de schapen, hun oorspronkelijke beroepen in de wolindustrie voort konden zetten. Ik verheug me er nu al op om deze geschiedenis tijdens mijn pensioen verder uit te diepen.
Want aan het eind van dit jaar komt er aan al die werkzame jaren voor het Goois Natuurreservaat een eind en breekt er voor mij nu een moment van terugblikken aan. Eén van de dingen die mij altijd bij zal blijven is de actie ‘Kom op voor het Gooi’ die we eind jaren ‘80 organiseerden. Dat was het moment waarop we moesten laten zien aan de Gooise samenleving dat we er als stichting, niet zomaar zijn, maar dat we ten dienste staan van de natuur én de samenleving. We organiseerden allerlei acties en ik heb me toen suf gepraat om de mensen te informeren over het belang van het Goois Natuurreservaat.
Top-beleving
Daarnaast ligt mijn hart bij educatie. Niet alleen voor volwassenen maar vooral voor de jeugd is het belangrijk om te benadrukken waarom we de natuur moeten blijven koesteren. We weten allemaal dat kinderen vooral veel thuis zitten achter een scherm. Alleen daarom al is het goed dat ze meer naar buiten gaan. En die mogelijkheid bieden wij ze, bijvoorbeeld in ons groepsverblijf ’t Laer. Hier komen kinderen graag. Ze gaan de natuur in en blijven een nachtje slapen. Voor iedereen een top-beleving. Of je nu natuurkenner bent of niet. Het gaat vooral om genieten. Gelukkig zie ik de laatste jaren veel jongeren die bewuster met hun leefomgeving omgaan en ben daarom positief gestemd over de generaties van de toekomst.
Ik blijf natuurlijk actief in de natuur, maar wel op een andere manier. Ik heb 40 jaar lang met veel plezier bij het Goois Natuurreservaat gewerkt en ben er trots op dat ik een bijdrage heb kunnen leveren aan de Gooise natuur.
